Sa mga oras na ito,hindi ko alam kung dapat ba akong
magpasalamat o mabadtrip sa mga manggas niyang naging dahilan para makilala ko
siya at makilala niya ko. Mahalin ko siya at saktan niya ko.
Tulad nga ng sabi ko, ng dahil sa manggas niya ay pinagtagpo
kami, pero malamang hindi itinadhana. Normal na saakin na manaway ng mga estudyanteng
lumalabag sa batas ng eskwelahan, #SSGProblems. Nag dahil sa pagsaway ko noon
sa kanya ay naging malapit kami sa isa’t
isa, as in malapit! Yung tipo ng closeness na aasa ka na, aasang gusto ka rin
niya.Pero dahil nga asa lang,hindi ka talaga niya gusto, ay ako pala! Kumbaga
#Friendzone. Sa lahat ng mga naging crush ko sa kanya ako nasaktan ng
sobraaaaa! Masyado akong na-attach sa kaniya,ganun din siya sakin pero lugi ako
kasi kaibigan lang pala ang turing niya sakin.Ngayon gustong gusto ko ng
magmove on. As in now na. Pero sobrang hirap pala lalo na at nasa same
school,same building,at same shift kami, NAKAKALOKAAAA! Napaka-paasa niya! Bat
ba kailangan niya pa kong pansinin kanina? Letchugas. Lalo akong di makakamove
on niyan eh, lalo pa kanina nuong naghalungkat ako ng gamit ko halos lahat ata
ng notebook at papel ko may pangalan niya,grabeee! Kung dati puro nakakainspire
ang sinusulat ko para sa kanya,ngayon hindi na! Wag na! Tama na! Sana di nalang
siya nagka manggas.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento